Intiem met angst of dwang
Intiem zijn met een partner die eerst allerlei angsten moet geruststellen of bij wie je niet met het dekbed mag wapperen, hoe doe je dat?
Je hebt behoefte aan intimiteit en lichamelijkheid, maar de angst of dwang van jezelf of je partner maken dat niet makkelijk.
In het boek dat ik heb geschreven voor naasten van angst en dwang, heb ik een hoofdstuk geschreven over intimiteit. Hoewel ik wist dat het erin moest, vond ik het toch lastig om er te schrijven. Het is een onderwerp wat moeilijk te bespreken is. Juist omdat zo intiem is. Met name de lichamelijke intimiteit.
In mijn coachkamer komt het onderwerp intimiteit regelmatig ter sprake. Soms zie ik het al aankomen bij de man of vrouw die vlakbij in de andere stoel zit. Ik hoor het in de dingen die niet gezegd worden, ik zie het in de tranen die aan een ander gevoel gekoppeld worden. En dan is er het moment dat het wel gezegd wordt.
- Ik mis zijn aanraking
- Ik mis haar lichaam tegen mijn lichaam aan
- Ik wil haar niet meer aanraken
- Ik word weggeduwd
- Ik voel me afgewezen
- Ik kruip niet meer tegen hem aan
- Ik geef haar geen kus meer als ik wegga
- Ik heb geen behoefte meer aan aanraking
Niet meer willen, niet meer durven
Intimiteit is zoveel meer dan lichamelijke aanraking en seksualiteit. Waarschijnlijk weet je dat wel. Het verschil tussen mannen en vrouwen, waar veel over geschreven wordt.
Als één van beiden last heeft van psychische klachten gaat er iets anders meespelen. Met name als er sprake is van angst of dwang. De schaamte om erover te praten wordt nog groter, voor allebei. De angst of dwang kan ook ‘eisen’ dat er niet over gesproken wordt.
Praktisch gezien kan angst of dwang letterlijk intimiteit in de weg staan.
HIJ
Vrijdagavond. Weekend is begonnen. Kinderen liggen op bed. Samen een glas wijn drinken. Ik vind haar leuk. Ik hou van haar.
Ik kan pas in bed gaan liggen als ik weet dat alles in orde is. Ik maak me zorgen om haar en de kinderen. Stel je voor dat er brand uitbreekt terwijl we liggen te slapen. Door mijn therapie besef ik nu dat het niet goed is, maar ja! En als we dan in bed liggen heb ik juist behoefte om tegen haar aan te liggen. Verder gaan waar we bij het wijntje bij gebleven waren.
En dan duwt ze me weg!ZIJ
Ik zie hoe hij zijn best doet om het een gezellige avond te maken. Maar elke avond krijg ik al spanning omdat ik weet hoe het straks gaat als we naar bed gaan. Alles controleren en nog een keer en nog een keer. De wijn maakt mij ook losser. Ik heb een leuke man, als zijn angsten er niet zijn. Mijn lichaam wil ook aangeraakt worden. Als we aanstalten maken om naar boven te gaan, begint het weer. Ik laat hem zijn gang gaan met alles controleren. Ik lig al een half uur in bed als hij erbij komt. Hij wil me vastpakken, maar ik draai me weg.
Veel psychische klachten of GGZ-diagnoses hebben invloed op je relatie met elkaar. Voor elk stel is dat weer anders.
In het hierboven beschreven voorbeeld is naast de angst, wel de behoefte. Regelmatig spreek ik mensen die zeggen dat intimiteit geen issue meer is. Ze hebben dat werkelijk losgelaten. Ze hebben het doorgesneden. Allebei, uit zelfbehoud, uit niet meer afgewezen willen worden, uit overlevingsmechanisme.
Weer wennen aan en intimiteit
Intimiteit zit op zoveel lagen. Je kunt wachten tot de therapie een goed effect heeft zodat er weer ruimte voor intimiteit ontstaat. Maar vaak is de onwennigheid dan groot en vraagt het lef om dat patroon te doorbreken.
Je kunt ook samen kijken hoe je elkaar wel weer gaat zien. Door alle psychische klachten en GGZ-diagnoses heen. Werkelijk weer een stukje van de ander als persoon zien. Dat kan naast de therapie. Dat kan met de realiteit dat er sprake is van psychische klachten of een GGZ-diagnose.
De ene laag van intimiteit werkt door op de andere laag van intimiteit. Op welke laag jullie lichamelijke intimiteit zit, kunnen jullie alleen zelf ontdekken.
Ik kan jullie wel helpen om elkaar en de verschillende lagen weer te gaan zien. Zodat het weer bespreekbaar wordt. Zodat intimiteit weer mag groeien en wennen.