De GGZ-diagnose wint de wedstijd van jou
Het maakt niet uit welke sport je neemt, het principe van een wedstrijd is altijd hetzelfde: Je speelt om te winnen!
Nu ga ik eerst eerlijk zijn. Ik heb daar niets mee. Eigenlijk heb ik er een bloedhekel aan. Winnen vind ik niet belangrijk. Voor mij gaat het om het spel!
En dat was precies waarom ik de speelbal kon zijn van de GGZ-diagnoses die binnen mijn gezin ruim aanwezig waren.
Hoe dat kan? Ik ga het je uitleggen.
De teams
Laten we voetbal als voorbeeld nemen. Niet omdat ik voetbal leuk vind (nee!), maar het maakt wel duidelijk hoe een wedstrijd gespeeld wordt.
Team A is de GGZ-diagnose (angststoornis, OCD, depressie, eetstoornis, verslaving, borderline enzovoorts – al of niet in combinatie met ASS). De diagnose hoort natuurlijk bij een persoon, maar ik haal bewust de persoon en de diagnose uit elkaar. Het gaat om het gedrag dat de diagnose laat zien in de wedstrijd.
Team B is de naaste. Dit kan de partner zijn, maar ook de ouders, kinderen, broers, zussen of iemand anders die nauw betrokken is.
De wedstrijd
Team A is bloedfanatiek. Dat heeft maar één doel en dat is WINNEN. Ten koste van alles!
Team A speelt een slim spel. Hij zorgt dat hij het spel bepaalt en dat team B de bal niet in bezit krijgt. Of hij geeft de bal wel even uit handen, om daarna genadeloos de bal terug te pakken en te scoren.
Team B hoeft niet zonodig te winnen. Hij wil een leuke wedstrijd spelen en hoopt daarin op samenwerking met team A. Hij geeft team A de ruimte die het opeist en blijft vriendelijk lachen. Team B probeert natuurlijk af en toe het spel te bepalen, maar wordt bang als team A als antwoord agressiever gaat spelen.
Team A wint. Dat moge duidelijk zijn.
Welk spel wordt er werkelijk gespeeld?
We gaan inzoomen om te kijken welk spel er werkelijk gespeeld wordt.
Team A heeft een duidelijk doel. Spelen om te winnen!
Team B gaat met een heel ander doel de wedstrijd in. Samen spelen. In verbinding en in een goede sfeer. Aan het eind van de wedstrijd is team B teleurgesteld. Niet omdat hij verloren heeft (oké, misschien een beetje), maar vooral omdat team A niet meedoet aan het spelen van een leuke en gezellige wedstrijd terwijl team B daar zoveel ruimte voor geeft. Team B vindt het flauw dat team A hem niet de ruimte geeft om ook een doelpunt te maken.
Team A kan door zijn duidelijke doel de wedstrijd bepalen. Team B doet zijn uiterste best om team A te verleiden tot een gezellige wedstrijd, maar daar is team A helemaal niet mee bezig. En team B wil zich niet laten verleiden tot een fanatieke wedstrijd met als doel te winnen.
Frustratie aan beide kanten, met dit verschil dat team A bereikt wat hij wil en team B niet.
Welke fout wordt gemaakt?
Team B pakt het spel niet handig aan. In plaats van zich te focussen op zijn eigen spel, geeft hij alle aandacht naar team A. Hij wil dat team A hem de ruimte geeft om doelpunten te maken. Pas als hij voelt dat dit hem gegund wordt, zal hij het doelpunt maken. Dan is hij er blij mee en bedankt hij team A voor de leuke wedstrijd.
Dit gaat natuurlijk niet werken. Team B hoeft team A niet ondersteboven te lopen, maar zal zelf zijn weg vrij moeten maken naar het doel. Niet om team A te verslaan, maar om zijn eigen punten te scoren. Ook als hij uiteindelijk de wedstrijd verliest.
Emotionele chantage speelt een wedstrijd
Zit jij ook in zo’n wedstrijd met jouw partner of kind met een GGZ-diagnose? Hij (of zij) doet het niet expres, het is hoe het spel van de emotionele chantage werkt. Hij moet winnen, hij kan niet anders. Ook als dat ten koste gaat van jou.
Als naaste blijf je ruimte geven in de hoop dat het gedrag van de diagnose verandert. Dat zal toch wel een keer gaan gebeuren? Jij hebt het niet in je om fanatiek je partner of kind buitenspel te zetten. Jij bent zorgzaam, liefdevol en je voelt je verantwoordelijk, juist omdat je partner of kind het al zo moeilijk heeft met zijn diagnose.
De naastencoach opgeleid in de Boonstra-methode
Ook ik was ooit een team B. De weinige begeleiding die ik kreeg was gericht op het veranderen van het spel van team A. Je kunt je voortellen dat dit ten koste ging van mijzelf, maar ook van mijn hele gezin. Inclusief team A.
Pas toen ik niet meer ging wachten tot team A mij iets gunde, kon het spel veranderen.
Helaas worden veel naasten begeleid in het veranderen van het spel van de tegenstander. Als team A het spel anders gaat spelen, kan team B ook eindelijk zijn eigen spel spelen – dat is de gedachte daarachter.
In de ruimt tien jaar dat ik met naasten werk, heb ik gezien welke schade dit veroorzaakt. Niet alleen bij de naaste, maar ook bij team A. De laatste gaat steeds harder vechten en verliest steeds meer vertrouwen in zijn naaste.
Beiden raken elkaar kwijt, waardoor de wedstrijd steeds grimmiger wordt.
Met de Boonstra-methode verandert niets aan het spel van team A, maar leer jij (team B) om je eigen spel te spelen. Dan pas kan de wedstrijd veranderen. Met het respect dat jij zo graag wilt.
Dit vraagt specifieke kennis over hoe de wedstrijd van de emotionele chantage gespeeld wordt. Een naastencoach die niet team A gaat coachen via team B, maar die excellent is in het coachen van team B. Want alleen dan kan het spel van de emotionele chantage werkelijk beïnvloed worden.
Wil jij anders in de wedstrijd gaan staan?
Krijg jij begeleiding van iemand die gespecialiseerd is in de thematiek van naasten?
Niet iemand die via jou team A gaat coachen, maar die werkelijk alle aandacht heeft voor jou. Die jou spiegelt in wat het effect is van jouw spel. En het belangrijkst: iemand die jou leert hoe jij je eigen spel kunt gaan spelen. Zodat je niet meer hoeft te wachten tot de diagnose van jouw partner of kind jou de ruimte gunt.
Een naastencoach die is opgeleid in de visie achter ‘Als helpen niet helpt’ doorloopt met jou de Boonstra-methode. Niet met het doel om de wedstrijd te winnen. Wel met het doel om er een gelijkwaardig spel te spelen.
- Wil jij niet meer de speelbal zijn van de GGZ-diagnose?
- Wil jij leren om je eigen spel te gaan spelen in plaats van het spel van het andere team te veranderen?
- Wil jij leren om te helpen op een manier die wel helpt?
Zaterdag 14 september 2024 start de nieuwe LIVE groepstraining voor naasten in Noord-Holland.
Een deelnemer uit een eerder groepstraining: “Er is voor mij mega veel veranderd. In plaats van af te wachten of ik toestemming van de ander kreeg om te leven (nooit dus) heb ik nu het gevoel dat ik zelf weer achter het stuur van mijn leven zit en geef ik mijzelf toestemming en permissie om te leven i.p.v. te overleven.”
Wil je niet wachten, maar direct beginnen? Dat kan in Als helpen niet helpt – SAMEN, de online groepsomgeving voor naasten waarin delen en leren centraal staat. Met een speciale zomeraanbieding (één maand gratis) die geldt tot 31 juli 2024.
Wil je net als ik een andere wedstrijd spelen en ontdekken dat juist daardoor de emotionele chantage kan veranderen?
Voel je vrij en neem contact met me op. Dan bespreken we samen of jij op je plek bent in de training of de online groepsomgeving. Mail naar info@sterkineigenkracht.nl of bel/app naar 0681941059
Dit blog is een vervolg op een blog dat ik schreef over Louis van Gaal tijdens het WK 2022.
Beste Thea,
Op het moment volg ik de online cursus. Het effect is enorm, met Elly als naastencoach. Is er een mogelijkheid om langer gecoacht te worden? Bijvoorbeeld met leden uit de online groep?
Wat fijn dat de online groepstraining bij Elly je zo helpt.
Wat betreft je vraag: er is altijd mogelijkheid om individueel extra sessies te doen. Afhankelijk van wat je precies nodig hebt, kunnen we overleggen hoeveel sessies en bij wie je daarvoor het beste terecht kunt.
Als (deel van de) groep is het mogelijk om door te gaan met de online vervolg groepstraining ‘Als helpen wel helpt’.
https://sterkineigenkracht.nl/groepstraining-als-helpen-wel-helpt/