Veel naasten krijgen het advies om grenzen te stellen. Toch lukt dit niet. Want dat gaat over een grens tegen de ander in plaats van ruimte in te nemen voor zichzelf.

Ik heb een hele andere kijk op 'grenzen stellen'. Een advies dat veel gegeven wordt aan naasten. Een groot deel van veel begeleidingsgesprekken gaat hierover, vertellen naasten mij. Er wordt met ze geoefend hoe ze hun grens kunnen stellen, wat ze moeten zeggen en wat ze moeten doen. Echter….. eigenlijk wordt met die grens bedoeld dat de ander (het gezinslid met de psychische problematiek) zich moet aanpassen. Hij moet veranderen en niet meer over de grens van de naaste heen gaan.
Dat is precies wat niet werkt.
Het waarom hiervan komt uitgebreid aan de orde in de andere studiedagen.

Grenzen stellen

Eigen ruimte innemen is een hele andere beweging. Die is niet tegen de ander, wel voor iemand zelf.
Hier loop je in je begeleiding direct aan tegen een groot thema van de naaste. Hij of zij wil maar één ding: de ander moet veranderen of ‘beter’ worden. Het gedrag van de psychische problematiek moet ‘normaler’ worden. Het vraagt andere kennis en vaardigheden van de professional die de naaste begeleidt.
Ook dit is één van de valkuilen die naasten ervaren in de begeleiding die zij krijgen (zie onderaan).

Tijdens deze studiedag neem ik je mee in de theorie van de binnen- en buitengrens. Deze ga je bij jezelf ervaren.
Door middel van een (praktische) oefening ontdek je hoe je iemand kunt begeleiden in het ontdekken van zijn eigen ruimte.

Gebruikte theorieën: ijsbergmodel, systemisch werk, karakterstructuren, NLP.

Ervaring

Doel

Na het volgen van deze studiedag ben je je bewust van je eigen binnen- en buitengrens en zet deze in tijdens je begeleiding. Je kunt naasten begeleiden in het ontdekken van hun eigen ruimte, enerzijds in de diepe laag, anderzijds op een praktische manier.

Voor wie?

Je bent zorg- of hulpverlener en werkt met naasten van mensen met psychische problematiek.
Bijvoorbeeld coach, therapeut, psycholoog, poh-ggz, SPV'er, familie-ervaringsdeskundige...

INSCHRIJVEN

Vier studiedagen

Dit is de derde studiedag in een serie van vier studiedagen over psychische problematiek in een gezin of relatie.
Verder naar onder vind je de drie valkuilen die naasten ervaren in de begeleiding die zij krijgen.

 Onderliggende dynamiek
(Tegen)overdracht in het gesprek met de naaste
Twee ijsbergenmodel
Van grenzen stellen naar ruimte innemen

Deze vier studiedagen geven je de basis en belangrijkste handvatten uit de Boonstra-methode die werkt vanuit de volgende visie:

Niet de naaste leren hoe met de ander om te gaan.
Maar de naaste begeleiden in (weer) zichzelf te
(durven)worden naast de ander!

Elke studiedag is afzonderlijk te volgen en kost €300 (excl BTW). Bij inschrijving voor alle vier de studiedagen betaal je € 1050 i.p.v. € 1200 (prijzen zijn excl BTW). Als je gebruik wilt maken van deze korting, kun je je HIER INSCHRIJVEN.

 

Trainer

Thea van Bodegraven-Boonstra is eigenaar van coachpraktijk Sterk in Eigen Kracht waarin zij al ruim tien jaar mensen via de Boonstra-methode begeleidt die een naaste hebben met een ggz-diagnose. Deze methode  is ontstaan vanuit haar eigen ervaringsdeskundigheid. Door jarenlange ervaring en onderbouwing vanuit diverse theorieën heeft zij de methode naar een professioneel niveau getild. Zij leidt zorg- en hulpverleners hierin op.
Regelmatig wordt zij benaderd door psychiaters en psychologen voor advies.
Thea is auteur van de boeken ‘Als helpen niet helpt’ en ‘Gedwongen’. Non-fictie en fictie over naaste zijn van een gezinslid met angst of dwang.

Praktisch

Datum: 12 mei 2025
De studiedag is inclusief koffie/thee en lunch en vindt plaats in de Graanmaalderij in Gouderak.
Start 10.00 uur, eind 16.30 uur, inclusief lunch en lekkers.
Na inschrijven en het invullen van het digitale inschrijfformulier, ontvang je factuur van €300 (excl BTW) per mail.
Na ontvangst van je betaling is je inschrijving definitief.

Je kunt je INSCHRIJVEN via de link.

Algemene voorwaarden en aanvullende voorwaarden B2B

PLATO eindtermen

De studiedag is GRO PLATO (MBK/PsBk) erkend met 6 SBU.

De drie valkuilen

In mijn praktijk komen veel naasten die eerder begeleiding hebben gehad bij de praktijkondersteuner van de huisarts, psycholoog of ouder- of partnerbegeleiding hebben gehad bij de ggz-instelling van hun kind of partner. Deze naasten hebben te maken gekregen met onderstaande valkuilen:

  1. De begeleidingsgesprekken gaan over de psychische problematiek van de ander.
    Het is heel fijn als een naaste ruimte krijgt om te vertellen. Zeker als schaamte een grote rol speelt (wat vaak zo is en onderdeel is van de emotionele chantage) geeft het ruimte om woorden te geven aan wat er gebeurt. De naaste voelt zich gehoord. Tegelijk wordt in de begeleiding hetzelfde patroon aangehouden als in de thuissituatie: alle aandacht gaat naar het probleem en het gedrag van de ander. Alles wat je aandacht geeft, groeit!
  2. Er worden tips en adviezen gegeven om te stoppen om mee te gaan in het gedrag van de ander (vermijden en meedwangen).
    Vaak kloppen de tips en adviezen, maar ja… als het zo makkelijk was, dan was er geen probleem. Natuurlijk zijn er naasten die aan een aantal tips en adviezen genoeg hebben en die in staat zijn om deze tips en adviezen in de praktijk te brengen. Voor het grootste deel van de naasten werkt dit helaas niet zo. Tips en adviezen gaan over WAT te doen. Het probleem zit in HOE te doen. Dat is een persoonlijk proces om te onderzoeken, omdat dit gaat over onderliggende persoonlijke thema’s.
  3. Als helpen niet helpt.... en toch maar blijven proberen.
    Naasten hebben het idee dat ze alles proberen, op allerlei manieren. In de praktijk is dit helaas niet het geval. Ze doen telkens hetzelfde maar gebruiken andere woorden of het komt voort uit een andere bovenliggende emotie. De kern blijft hetzelfde: aandacht geven aan het gedrag dat bij de diagnose hoort. In begeleiding ervaren veel naasten dat ze juist gesteund worden in het helpen dat niet helpt. Tot de therapeut of begeleider zelf aangeeft niet meer te kunnen helpen.

Naasten zitten gevangen in een vicieuze cirkel doordat zij hun leven laten beïnvloeden door de psychische problematiek van hun gezinslid. Zij raken zichzelf kwijt en durven niet meer 'normaal' te reageren.