Met hulp heb ik een andere stap kunnen zetten

Mijn zoon heeft al jaren een angst- en dwangstoornis. Daarin vraagt hij veel van mij. Dingen die ik niet mag zeggen, woorden die ik niet mag gebruiken, andere dingen die ik dan moet doen of zeggen om de angst voor hem te neutraliseren.

Het is zo ontzettend moeilijk om dat patroon te doorbreken, omdat de angst bij hem hoog oploopt en de dwang daardoor erger wordt. Ik probeer dan altijd te zorgen dat hij weer rustig wordt en doe dan dingen die hij van mij vraagt. Dingen die ik eigenlijk niet wil doen.

Met hulp van Thea heb ik een andere stap kunnen zetten.

Ik heb mijn zoon verteld dat ik vaak onduidelijk ben naar anderen toe en dat ik daar last van heb. Ik wil duidelijker gaan zeggen wat ik bedoel en me gaan houden aan de afspraken die ik zelf maak. Dat wordt voor hem gelijk concreet.

Voor mijn zoon had ik met zijn instemming handdoeken gekocht, die hij wel goed kon gebruiken. Mijn zoon woont niet meer thuis en het stapeltje handdoeken lag al 5 maanden op hem te wachten. Zo om de week komt hij wel thuis en zegt dat hij de handdoeken meeneemt, maar uiteindelijk bepaalt zijn dwang dat het elke keer niet het goede moment is om ze mee te nemen.

Ik heb hem nu gezegd dat ik de handdoeken graag aan hem wil geven. Mijn kasten zijn te vol en ik ben aan het opruimen. Als hij de handdoeken niet wil, is dat natuurlijk prima, maar dan geef ik ze over twee dagen aan iemand anders, die ze dan komt ophalen.

Mijn zoon zegt dat hij de handdoeken graag wil hebben, maar dat hij ze nu niet kan meenemen, omdat dat te veel spanning oproept en ik hem onder druk zet.

Ik blijf rustig en zeg dat ik er echt geen plaats meer voor heb in mijn kasten en dat hij ze mag meenemen, anders worden ze over twee dagen opgehaald. Mijn zoon probeert nog een keer te stellen dat het nu niet kan, maar ik blijf rustig. Ik let op mijn ademhaling en houding en herhaal nogmaals dat ik een probleem heb met mijn volle kasten.

Nog wat na mopperend neemt hij de handdoeken mee naar huis.

Wat heb ik anders gedaan? Ik heb een probleem opgelost waar ik zelf last van had. Mijn zoon mocht daarin zijn eigen keuze maken. En ik bleef benadrukken dat ik mijn probleem wilde oplossen. Door hierin duidelijk te zijn, ben ik eerlijk naar mezelf en naar anderen.

Door het op deze manier aan te pakken, is het mij gelukt. Eerder had ik tegen hem gezegd dat hij de handdoeken moest meenemen en had ik me toch weer laten overhalen om ze twee weken te laten liggen. Daarbij was hij dan zeer geïrriteerd geraakt, omdat ik er telkens over begon en ik toch moet begrijpen dat hij ze niet kan meenemen.

Dit is veel fijner, geeft minder stress en strijd en daardoor hou ik energie over!